Οδός Λιούρδη

 Ο Ιωάννης Λιούρδης γεννήθηκε στον Πύργο στις αρχές του 19ου αιώνα και καταγόταν από μια από τις παλαιότερες οικογένειες της πόλης, η οποία λέγεται πως είχε φράγκικη καταγωγή. Ο Λιούρδης διέπρεψε στην πολιτική και διέμενε μόνιμα στην Αθήνα. Το 1894 συμμετείχε στη μεγάλη διαμαρτυρία των αγροτών για τη βαριά φορολογία και ήταν μεταξύ όσων υπέγραψαν την επιστολή προς το βασιλιά για αναβολή της είσπραξης των φόρων.

        Κατά τη διάρκεια τής ζωής του, ο Ιωάννης Λιούρδης ανέλαβε όλα τα έξοδα για την ανέγερση του ιερού ναού Αγίου Αθανασίου[1], ο οποίος είναι κτισμένος πάνω σε έναν από τους επτά λόφους της πόλης, ενώ κτίστηκε επί δημαρχίας Πέτρου Αυγερινού σε σχέδια του Έρνεστ Τσίλλερ.

       Ο Ιωάννης Λιούρδης όμως ανέλαβε τα έξοδα και για την ανέγερση ορφανοτροφείου στην πόλη το 1899. Σύμφωνα με δημοσιεύματα εφημερίδων της εποχής, το 1910 – λίγο πριν το ξέσπασμα των Βαλκανικών Πολέμων – στο οίκημα Λιούρδη φιλοξενήθηκε σώμα στρατού. Σήμερα, στη θέση αυτή στεγάζεται ο Α’ κρατικός Λιούρδειος παιδικός σταθμός[2].

      Ο Ιωάννης Λιούρδης απεβίωσε το 1899 και η κηδεία του έγινε δημοσία δαπάνη στο Ά Νεκροταφείο Αθηνών.

 Info

• Η Οδός Λιούρδη στον Πύργο Ηλείας είναι παράλληλη της Οδού Ερμού. Ξεκινά απέναντι από την κεντρική είσοδο της Παλαιάς Δημοτικής Αγοράς, περνά εμπρός του Ιερού Ναού Αγίου Αθανασίου, τέμνει την Οδό Αγίου Σπυρίδωνος και καταλήγει στην Οδό Μίλτωνος Ιατρίδη, στα Χαλικιάτικα.

• Πρόκειται για μια οδό ιδιαίτερα πυκνοκατοικημένη σε μια περιοχή, όπου τα νεοκλασικά κτίρια των τελών του 19ου αιώνα και της αυγής του 20ού είναι πολλά και αξιόλογα. Σε αυτή την περιοχή, έχει συγκεντρωθεί ένα μεγάλο μέρος των νεοκλασικών κτιρίων τής πόλης. Όταν στα τέλη του 19ου αι, η καλλιέργεια και το εμπόριο της σταφίδας ήταν σε πλήρη ακμή, ένα σημαντικό μέρος του διαθέσιμου κεφαλαίου των ανώτερων κοινωνικών στρωμάτων διοχετεύθηκε στην ανέγερση και την πολυτελή επίπλωση κατοικιών, απόδειξη της επιθυμίας ενός δυτικόμορφου επιδεικτικού αστισμού! Αυτό αποδεικνύεται από τα καλλιμάρμαρα εντυπωσιακά νεοκλασικά κτίρια που κτίστηκαν τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αι. στον Πύργο και τις άλλες μεγάλες ηλειακές πόλεις, περισσότερο για την κοινωνική ακτινοβολία των ιδιοκτητών τους παρά για να ικανοποιήσουν τις στεγαστικές του ανάγκες.

---

[1]    Για την ιστορία του ναού, βλ. το σχετικό άρθρο από τη στήλη Pyrgos Land

[2]    Επίσης, σημαντικά ποσά δώρησαν οι κληρονόμοι του Ζώη Πολυζωγόπουλου.

Share this: